PROGRAMMA :
Pierluigi Billone: Mani. Mono
Iannis Xenakis: Rebonds
Pierluigi Billone: Mani. Dike

 

Een programma met drie monolithische slagwerksolo's: begin en einde bestaan uit twee werken van de Italiaanse componist Pierluigi Billone die zowel in Mani.Mono als in Mani.Dike op zoek gaat naar de essentie van het zeer specifieke instrumentarium, muziek in het algemeen en de speler zelf. Deze twee bijna religieuze stukken omringen het middendeel van dit concert: Rebonds van Iannis Xenakis. Een ruwe diamant van complex gedrum die zijn plaats in het solo slagwerkrepertoire al lang verdiend heeft.

     

Tom De Cock (°1982) behaalde een master in slagwerk aan het Koninklijk Conservatorium Brussel (2005), en een master in hedendaagse muziek aan de HFMDK Frankfurt am Main (2007), Duitsland. In 2009 werkte hij zijn Konzertexamen aan de HFM Detmold “summa cum laude” af. In 2007 kreeg hij de prijs Horlait Dapsens.

 

De Italiaanse componist Pierluigi Billone (1960) kreeg zijn muzikale opleiding in Milaan (compositie en klassieke gitaar) en Siena (kamermuziek). Daarna studeerde hij verder bij Salvatore Sciarrino en Helmut Lachenmann. Van Sciarrino kreeg hij zijn experimenteerdrift mee, van Lachenmann de structuur. Zijn experimentele muziek wordt door ensembles over de hele wereld uitgevoerd. Sinds 2006 geeft hij compositieles aan de Universiteit voor Muziek en Kunsten in Graz, Oostenrijk.

 

en over REBONDS:

 

'De aandacht voor klank als een element op zich heeft een heel primaire zintuiglijke dimensie. Vandaar ook dat 'opgaan in de klank' veel te maken heeft met muzikale heftigheid: plastische akkoorden en luide intensiteit overweldigen de luisteraar. Het sterkst voel je dat in werken die de onderdompeling in de klank totaal maken, waarbij je als het ware de trillingen van de muziek in al je vezels voelt. Rebonds A+B (1987-89) van Iannis Xenakis zoekt die ervaring op in wat je nog best kan omschrijven als een percussief sjamanistisch ritueel. Rebonds is kenmerkend voor de latere werken van Xenakis. Na een periode van architecturaal ontworpen texturen, het gebruik van wiskundige systemen en denken in grote klankmassa's, keerde hij terug naar de asymmetrische, energieke ritmische patronen zoals die ook in de traditionele muziek van Centraal Europa te vinden zijn. Obsessieve herhalingen en rituele concentratie staan ten dienste van een barbaarse energie (die niettemin zeer nauwkeurig uitgeschreven is). Het maakt van Rebonds ook het meest 'zuivere' percussieve stuk.'

www.ictus.be/decock

www.pierluigibillone.com/en/home/